Orkiestra kameralna Kamerata Krakowska

(kierownictwo artystyczne: prof. Matthias Hermann)

Orkiestra kameralna Kamerata Krakowska powstała w 1989 r. z inicjatywy Matthiasa Hermanna – profesora Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie. Zespół tworzą renomowani krakowscy muzycy, grający zawodowo w or­kiestrach: Filharmonii Krakowskiej, Capella Cracovienis i Sinfonietta Cracovia.

Jednym z głównych celów artystycznych Kameraty Krakowskiej jest budowanie płaszczyzny spotkań muzyki polskiej i niemieckiej, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości najnowszej. Orkiestra wielokrotnie występowała w Polsce i w Niemczech. Była zapro­szona do uczestnictwa m.in. w Europejskim Miesiącu Kultury w Krakowie, krakowskim Festiwalu Kultury Żydowskiej, Tage für Neue Musik Stuttgart, SDR-Atelier Stuttgart, Europäische Kirchemusik w Schwäbisch Gmünd.

Kamerata Krakowska ma w swoim dorobku trzy płyty CD. Pierwsza z nich zawiera repertuar klasyczny, następna – wydana przez Kameratę w kooperacji ze Stowarzysze­niem Artystycznym Muzyka Centrum – polską i niemiecką muzykę współczesną, a ostatnia, będąca częścią albumu wydanego w ramach projektu Muzykalia łańcuckie, obejmuje głównie twórczość kompozytorów polskich i niemieckich okresu oświecenia i romantyzmu.

Od początku swego istnienia do roku 2008 orkiestra działała pod patronatem niemieckiej fundacji Förderverein Kamerata Krakowska z siedzibą w Ludwigsburgu. Po zakończeniu działalności ludwigsburskiej fundacji Kamerata przyjęła opiekę impresaryjną Stowarzyszenia Artystycznego Horizon, umacniając w ten sposób swą wcześniejszą kilkuletnią współpracę ze Stowarzyszeniem.

Wolfgang Amadeus Mozart – Divertimento D-dur KV 136

Felix Mendelssohn-Bartholdy – Salve Regina

Dmitrij Szostakowicz – Symfonia kameralna op. 110a

Grażyna Bacewicz – Divertimento

Lidia Zielińska – Pleonasmus (1986)

Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent

Kamerata Krakowska, Kraków 1993

Manuel Hidalgo – Einfache Musik (1989)

Joanna Stępalska – Pranayama (1993)

Matthias Hermann – Zbliżenia / Annäherungen (1991)

Marek Chołoniewski – River Dart (1995)

Axel Ruoff – Eine Unaussprechliche Leere (1988)

Krzysztof Knittel – Homage to Charles Ives (1992)

Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent

Kamerata Krakowska & Muzyka Centrum, Kraków 1997

Józef Elsner – Polonez E-dur na temat R. Kreutzera

Rodolphe Kreutzer – Uwertura do opery Lodoïska

Johann G. Arnold – I Koncert wiolonczelowy C-dur

Johann G. Naumann – Sinfonia nr 3 do opery Ipermestra

Józef Elsner – Polonez E-dur na temat L. Cherubiniego

Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent

Lev Sivkov – wiolonczela

Stowarzyszenie Artystyczne Horizon, Kraków 2010

MUSIC FROM THE ŁAŃCUT CASTLE LIBRARY (CD 1)

Johann G. Arnold – I Koncert wiolonczelowy C-dur

MUSIC FROM THE ŁAŃCUT CASTLE LIBRARY (CD 1)

Józef Elsner – Polonez E-dur na temat L. Cherubiniego

KONCERTY NOWOROCZNE

Od 20 lat Kamerata Krakowska jest stałym wykonawcą koncertów noworocznych organizowanych przez Dom Kultury Podgórze – instytucję kulturalną miasta Krakowa (ostatnio we współpracy ze Stowarzyszeniem Artystycznym Horizon). Co roku, dokładnie 1 stycznia, w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego odbywają się dwa uroczyste koncerty (popołudniowy i wieczorny), wzorowane na tradycyjnych wiedeńskich galach noworocznych i karnawałowych.

Występy Kameraty cieszą się ogromnym zainteresowaniem zarówno wśród melomanów krakowskich, jak i turystów zagranicznych. Zwyczaj organizowania kon­certów w Krakowie w pierwszy dzień roku został zainicjowany przed laty właśnie przez tę orkiestrę. I choć pomysł ten znalazł w Stołeczno-Królewskim Mieście wielu naśla­dowców, to jednak noworoczna propozycja Kameraty przyciąga niezmiennie największe tłumy publiczności. Prawdziwym magnesem dla melomanów jest tradycyjny repertuar koncertów – głównie wiedeńskie walce i polki – oraz „salonowa″, prawdziwie straussowska obsada zespołu wytrawnych muzyków. Na niepowtarzalną atmosferę koncertów składa się także magia wyjątkowego miejsca, jakim jest zabytkowa sala teatralna z widownią o układzie baro­kowego teatru włoskiego. Prowadzenie koncertów przez profesjonalnych aktorów bądź prezenterów sprzyja dobrej zabawie.

Koncerty noworoczne Kameraty są uświetniane obecnością na widowni wielu czo­łowych postaci krakowskiego świata kultury i polityki, w tym przedstawicieli najwyższych władz miejskich z prezydentem na czele. Honorowy patronat nad tymi imprezami sprawuje Prezydent Miasta Krakowa. Punktem kulminacyjnym corocznej odświętnej gali są tradycyjne życzenia noworoczne, składane przez prezydenta w przer­wie koncertu; publiczność i muzycy częstowani są symboliczną lampką szampana.

Kamerata Krakowska zaprasza do udziału w koncertach noworocznych wybitne śpiewaczki, gwiazdy scen operowych. Solistkami wieczorów noworocznych były dotychczas: Urszula Kryger, Olga Pasiecznik, Edyta Piasecka, Pia Liebhäuser, Bożena Zawiślak-Dolny, Gabriela Klima, Małgorzata Lesiewicz i Magdalena Tomczuk. Na dwudziestym, jubileuszowym koncercie śpiewał tenor Andrzej Lampert. Orkiestę prowadzili: założyciel i kierownik artystyczny zespołu – Matthias Hermann, Mirosław Jacek Błaszczyk, Rafał Jacek Delekta i Warcisław Kunc.

O KAMERACIE W PRASIE

Klasyka na Nowy Rok

(…) Muzyka wiedeńskich mistrzów walca i operetki rozbrzmiewać będzie 1 stycznia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (pl. św. Ducha 1, godz. 16 i 19.30). Na dwa koncer­ty zaprasza orkiestra Kamerata Krakowska oraz znakomity niemiecki dyrygent Matthias Hermann. Zainicjowany przez niego cykl koncertów wzorowany jest na uroczystych wieczorach noworocznych w Operze Wiedeńskiej, a jego niepowtarzalną atmosferę tworzy nie tylko świetnie dobrana muzyka, ale też muzyczne anegdoty, w których opowiadaniu specjalizuje się Hermann. Gwiazdą koncertów będzie mezzosopranistka Urszula Kryger. (…)

Tomasz Handzlik, „Gazeta Wyborcza – Gazeta w Krakowie” z 31.12.2009 r.

W Sylwestra i Nowy Rok

W Nowy Rok krakowianie tłumnie stawili się w Teatrze im. J. Słowackiego na dwóch koncertach Kameraty Krakowskiej, która przed laty zainicjowała krakowskie noworoczne koncerty. W wykonaniu znanych muzyków pod dyrekcją Matthiasa Hermanna polki i walce Johanna Straussa brzmiały wdzięcznie i bezpretensjonalnie, a dyrygent nie tylko sprawnie je prowadził, nie tylko dobrze akompaniował Pii Liebhäuser, śpiewającej ładnym mezzosopranem utwory Straussa oraz arie z oper Saint-Saënsa i Bizeta, ale i bawił publiczność lekkim dowcipem.

Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2009 r.

W rytmie walca

Przed jedenastoma laty grupka muzyków skupiona wokół Matthiasa Hermanna, dyrygenta i kompozytora ze Stuttgartu, który ukochał Kraków, zainicjowała muzyczne spotkania w Nowy Rok. Smyczkowy zespół, bo taki był pierwotny skład Kameraty Krakowskiej, w sali Teatru im. J. Słowackiego grał walce i polki Straussów. Inicjatywa okazała się ze wszech miar szczęśliwa i wkrótce znalazła licznych naśladowców. (…)

I w tym roku Kamerata Krakowska w składzie poszerzonym o grupę dętą wystąpiła w teatralnej sali dwukrotnie, w noworoczne popołudnie i wieczór, za każdym razem z kompletem słuchaczy. Walce, polki i marsze Straussa i Schrammela brzmiały pod batutą Matthiasa Hermanna lekko i wdzięcznie. (…) Jedyny w swoim rodzaju klimat zabawy słowno-muzycznej powodował, że wszyscy obecni koniec koncertu (…) powitali z prawdziwym żalem.

Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2004 r.

Obietnica prezydenta

Kamerata Krakowska, która przed ośmiu laty zainaugurowała krakowskie nowo­roczne koncerty, wystąpiła tym razem w sali Starego Teatru, która niegdyś często była wykorzystywana do muzycznych prezentacji. Zespół założony i prowadzony przez niemieckiego dyrygenta i kompozytora Matthiasa Hermanna grupuje wytrawnych muzyków grających na co dzień przy pierwszych pulpitach różnych krakowskich orkiestr. Nic więc dziwnego, że walce i polki, a także arie z operetek wiedeńskich kompozytorów – Johanna Straussa, Dostala i Lehara – wykonane zostały z prawdziwym znawstwem tematu.

Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2001 r.

Stara, poczciwa awangarda. Studio im. Lutosławskiego. Lachenmann – portret kompo­zytora

Muzyka 62-letniego Helmuta Lachenmanna, jednego z najbardziej znanych kom­pozytorów niemieckich, dziś nie szokuje już tak jak kiedyś. (…) Na wtorkowym koncercie w Studiu im. Lutosławskiego nikomu do głowy nie przyszłoby protestować. Przeciwnie, w dobie powszechnego kiczu muzyka tak abstrakcyjna działa wręcz odświeżająco.

Lachenmann był uczniem Luigiego Nono, włoskiego kompozytora, który nawiązywał do techniki serialnej. Uczniem zaś Lachenmanna jest działający w Stuttgarcie młody kompozytor i dyrygent Matthias Herrmann, zaprzyjaźniony z Polską, a szczególnie z Krakowem. Był założycielem zespołu muzyki współczesnej Kamerata Krakowska, z którym wystąpił na warszawskim koncercie. Sam „portretowany” kompozytor wystąpił we wtorek jako recytator, na początku i na końcu koncertu wykonał dwie wersje utworu na głos i zespół (…).

Koncert zorganizowała radiowa „Dwójka” wspólnie z Instytutem Goethego.

Dorota Szwarcman, „Gazeta Wyborcza – Gazeta Stołeczna” z 19.2.1998 r.