Orkiestra kameralna Kamerata Krakowska
(kierownictwo artystyczne: prof. Matthias Hermann)
Orkiestra kameralna Kamerata Krakowska powstała w 1989 r. z inicjatywy Matthiasa Hermanna – profesora Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie. Zespół tworzą renomowani krakowscy muzycy, grający zawodowo w orkiestrach: Filharmonii Krakowskiej, Capella Cracovienis i Sinfonietta Cracovia.
Jednym z głównych celów artystycznych Kameraty Krakowskiej jest budowanie płaszczyzny spotkań muzyki polskiej i niemieckiej, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości najnowszej. Orkiestra wielokrotnie występowała w Polsce i w Niemczech. Była zaproszona do uczestnictwa m.in. w Europejskim Miesiącu Kultury w Krakowie, krakowskim Festiwalu Kultury Żydowskiej, Tage für Neue Musik Stuttgart, SDR-Atelier Stuttgart, Europäische Kirchemusik w Schwäbisch Gmünd.
Kamerata Krakowska ma w swoim dorobku trzy płyty CD. Pierwsza z nich zawiera repertuar klasyczny, następna – wydana przez Kameratę w kooperacji ze Stowarzyszeniem Artystycznym Muzyka Centrum – polską i niemiecką muzykę współczesną, a ostatnia, będąca częścią albumu wydanego w ramach projektu Muzykalia łańcuckie, obejmuje głównie twórczość kompozytorów polskich i niemieckich okresu oświecenia i romantyzmu.
Od początku swego istnienia do roku 2008 orkiestra działała pod patronatem niemieckiej fundacji Förderverein Kamerata Krakowska z siedzibą w Ludwigsburgu. Po zakończeniu działalności ludwigsburskiej fundacji Kamerata przyjęła opiekę impresaryjną Stowarzyszenia Artystycznego Horizon, umacniając w ten sposób swą wcześniejszą kilkuletnią współpracę ze Stowarzyszeniem.
Wolfgang Amadeus Mozart – Divertimento D-dur KV 136
Felix Mendelssohn-Bartholdy – Salve Regina
Dmitrij Szostakowicz – Symfonia kameralna op. 110a
Grażyna Bacewicz – Divertimento
Lidia Zielińska – Pleonasmus (1986)
Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent
Kamerata Krakowska, Kraków 1993
Manuel Hidalgo – Einfache Musik (1989)
Joanna Stępalska – Pranayama (1993)
Matthias Hermann – Zbliżenia / Annäherungen (1991)
Marek Chołoniewski – River Dart (1995)
Axel Ruoff – Eine Unaussprechliche Leere (1988)
Krzysztof Knittel – Homage to Charles Ives (1992)
Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent
Kamerata Krakowska & Muzyka Centrum, Kraków 1997
Józef Elsner – Polonez E-dur na temat R. Kreutzera
Rodolphe Kreutzer – Uwertura do opery Lodoïska
Johann G. Arnold – I Koncert wiolonczelowy C-dur
Johann G. Naumann – Sinfonia nr 3 do opery Ipermestra
Józef Elsner – Polonez E-dur na temat L. Cherubiniego
Kamerata Krakowska, Matthias Hermann – dyrygent
Lev Sivkov – wiolonczela
Stowarzyszenie Artystyczne Horizon, Kraków 2010
MUSIC FROM THE ŁAŃCUT CASTLE LIBRARY (CD 1)
MUSIC FROM THE ŁAŃCUT CASTLE LIBRARY (CD 1)
KONCERTY NOWOROCZNE
Od 20 lat Kamerata Krakowska jest stałym wykonawcą koncertów noworocznych organizowanych przez Dom Kultury Podgórze – instytucję kulturalną miasta Krakowa (ostatnio we współpracy ze Stowarzyszeniem Artystycznym Horizon). Co roku, dokładnie 1 stycznia, w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego odbywają się dwa uroczyste koncerty (popołudniowy i wieczorny), wzorowane na tradycyjnych wiedeńskich galach noworocznych i karnawałowych.
Występy Kameraty cieszą się ogromnym zainteresowaniem zarówno wśród melomanów krakowskich, jak i turystów zagranicznych. Zwyczaj organizowania koncertów w Krakowie w pierwszy dzień roku został zainicjowany przed laty właśnie przez tę orkiestrę. I choć pomysł ten znalazł w Stołeczno-Królewskim Mieście wielu naśladowców, to jednak noworoczna propozycja Kameraty przyciąga niezmiennie największe tłumy publiczności. Prawdziwym magnesem dla melomanów jest tradycyjny repertuar koncertów – głównie wiedeńskie walce i polki – oraz „salonowa″, prawdziwie straussowska obsada zespołu wytrawnych muzyków. Na niepowtarzalną atmosferę koncertów składa się także magia wyjątkowego miejsca, jakim jest zabytkowa sala teatralna z widownią o układzie barokowego teatru włoskiego. Prowadzenie koncertów przez profesjonalnych aktorów bądź prezenterów sprzyja dobrej zabawie.
Koncerty noworoczne Kameraty są uświetniane obecnością na widowni wielu czołowych postaci krakowskiego świata kultury i polityki, w tym przedstawicieli najwyższych władz miejskich z prezydentem na czele. Honorowy patronat nad tymi imprezami sprawuje Prezydent Miasta Krakowa. Punktem kulminacyjnym corocznej odświętnej gali są tradycyjne życzenia noworoczne, składane przez prezydenta w przerwie koncertu; publiczność i muzycy częstowani są symboliczną lampką szampana.
Kamerata Krakowska zaprasza do udziału w koncertach noworocznych wybitne śpiewaczki, gwiazdy scen operowych. Solistkami wieczorów noworocznych były dotychczas: Urszula Kryger, Olga Pasiecznik, Edyta Piasecka, Pia Liebhäuser, Bożena Zawiślak-Dolny, Gabriela Klima, Małgorzata Lesiewicz i Magdalena Tomczuk. Na dwudziestym, jubileuszowym koncercie śpiewał tenor Andrzej Lampert. Orkiestę prowadzili: założyciel i kierownik artystyczny zespołu – Matthias Hermann, Mirosław Jacek Błaszczyk, Rafał Jacek Delekta i Warcisław Kunc.
O KAMERACIE W PRASIE
Klasyka na Nowy Rok
(…) Muzyka wiedeńskich mistrzów walca i operetki rozbrzmiewać będzie 1 stycznia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (pl. św. Ducha 1, godz. 16 i 19.30). Na dwa koncerty zaprasza orkiestra Kamerata Krakowska oraz znakomity niemiecki dyrygent Matthias Hermann. Zainicjowany przez niego cykl koncertów wzorowany jest na uroczystych wieczorach noworocznych w Operze Wiedeńskiej, a jego niepowtarzalną atmosferę tworzy nie tylko świetnie dobrana muzyka, ale też muzyczne anegdoty, w których opowiadaniu specjalizuje się Hermann. Gwiazdą koncertów będzie mezzosopranistka Urszula Kryger. (…)
Tomasz Handzlik, „Gazeta Wyborcza – Gazeta w Krakowie” z 31.12.2009 r.
W Sylwestra i Nowy Rok
W Nowy Rok krakowianie tłumnie stawili się w Teatrze im. J. Słowackiego na dwóch koncertach Kameraty Krakowskiej, która przed laty zainicjowała krakowskie noworoczne koncerty. W wykonaniu znanych muzyków pod dyrekcją Matthiasa Hermanna polki i walce Johanna Straussa brzmiały wdzięcznie i bezpretensjonalnie, a dyrygent nie tylko sprawnie je prowadził, nie tylko dobrze akompaniował Pii Liebhäuser, śpiewającej ładnym mezzosopranem utwory Straussa oraz arie z oper Saint-Saënsa i Bizeta, ale i bawił publiczność lekkim dowcipem.
Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2009 r.
W rytmie walca
Przed jedenastoma laty grupka muzyków skupiona wokół Matthiasa Hermanna, dyrygenta i kompozytora ze Stuttgartu, który ukochał Kraków, zainicjowała muzyczne spotkania w Nowy Rok. Smyczkowy zespół, bo taki był pierwotny skład Kameraty Krakowskiej, w sali Teatru im. J. Słowackiego grał walce i polki Straussów. Inicjatywa okazała się ze wszech miar szczęśliwa i wkrótce znalazła licznych naśladowców. (…)
I w tym roku Kamerata Krakowska w składzie poszerzonym o grupę dętą wystąpiła w teatralnej sali dwukrotnie, w noworoczne popołudnie i wieczór, za każdym razem z kompletem słuchaczy. Walce, polki i marsze Straussa i Schrammela brzmiały pod batutą Matthiasa Hermanna lekko i wdzięcznie. (…) Jedyny w swoim rodzaju klimat zabawy słowno-muzycznej powodował, że wszyscy obecni koniec koncertu (…) powitali z prawdziwym żalem.
Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2004 r.
Obietnica prezydenta
Kamerata Krakowska, która przed ośmiu laty zainaugurowała krakowskie noworoczne koncerty, wystąpiła tym razem w sali Starego Teatru, która niegdyś często była wykorzystywana do muzycznych prezentacji. Zespół założony i prowadzony przez niemieckiego dyrygenta i kompozytora Matthiasa Hermanna grupuje wytrawnych muzyków grających na co dzień przy pierwszych pulpitach różnych krakowskich orkiestr. Nic więc dziwnego, że walce i polki, a także arie z operetek wiedeńskich kompozytorów – Johanna Straussa, Dostala i Lehara – wykonane zostały z prawdziwym znawstwem tematu.
Anna Woźniakowska, „Dziennik Polski” z 3.1.2001 r.
Stara, poczciwa awangarda. Studio im. Lutosławskiego. Lachenmann – portret kompozytora
Muzyka 62-letniego Helmuta Lachenmanna, jednego z najbardziej znanych kompozytorów niemieckich, dziś nie szokuje już tak jak kiedyś. (…) Na wtorkowym koncercie w Studiu im. Lutosławskiego nikomu do głowy nie przyszłoby protestować. Przeciwnie, w dobie powszechnego kiczu muzyka tak abstrakcyjna działa wręcz odświeżająco.
Lachenmann był uczniem Luigiego Nono, włoskiego kompozytora, który nawiązywał do techniki serialnej. Uczniem zaś Lachenmanna jest działający w Stuttgarcie młody kompozytor i dyrygent Matthias Herrmann, zaprzyjaźniony z Polską, a szczególnie z Krakowem. Był założycielem zespołu muzyki współczesnej Kamerata Krakowska, z którym wystąpił na warszawskim koncercie. Sam „portretowany” kompozytor wystąpił we wtorek jako recytator, na początku i na końcu koncertu wykonał dwie wersje utworu na głos i zespół (…).
Koncert zorganizowała radiowa „Dwójka” wspólnie z Instytutem Goethego.
Dorota Szwarcman, „Gazeta Wyborcza – Gazeta Stołeczna” z 19.2.1998 r.